بیمار ما خانم رنج سنی 60 سال با بیماری قند (قند کنترل شده با انسولین) است که از اول سال 1400 دچار کووید 19 (کرونا ویروس) شدند. متاسفانه با توجه به درگیری تنها 10 درصد ریه با تشخیص اشتباه پزشک اورژانس در منزل بستری شدند در صورتی که بیمار قندی حتما باید تحت درمان در بیمارستان می بودند.
پس از طی درمان 7 روز در منزل (فاویپیراویر + دگزامتازون + انواع ویتامین + تغذیه خوب) همه چیز خوب بود و در روز هشتم مریض با تب بالا و سرفه مجدد به بیمارستان مراجعه کرد و درگیری فقط طی 7 روز به 70 درصد ریه رسیده بود.
به هیچ وجه بیمار کرونایی با بیماری زمینه ای را در منزل درمان نکنید (این نکته پزشکی نیست و تجریه یک خانواده زیر بار فشار درمان کرونا هست)
بیمار ما 11 روز در بیمارستان دولتی بستری شد و تحت درمان رمدسیویر قرار گرفت. پس از روز 11 با روحیه بسیار عالی و شرایط پایدار، همراه با PCR منفی از بیمارستان مرخص شد. لازم به توضیح هست طی این مدت خانواده بصورت کامل تغذیه بیمار را خارج از بیمارستان کنترل میکرد.
متاسفانه پس از 48 ساعت از مرخص شدن بیمار علایم از فلجی از چشم بیمار شروع شد. چشم راست ثابت شد، پلک چشم افتاد. با مراجعه به پزشک عفونی (در شهرستان) سریعا دستور سی تی اسکن داده شد. خوشبختانه در سی تی علایمی از درگیری سینویس نبوده و دکتر موکور را رد کرد اما برای بررسی بیشتر به دکتر مغز و اعصاب ارجاع شدیم. ایشان در مرحله اول دارودرمانی را شروع کردند و ذکر شد اگر طی یک هفته بدتر شدند برای گرفتن مایع نخاعی باید بستری شوند.
طی یک هفته بهبودی که حاصل نشد هیچ پس از درگیری اعصاب 3 ، 4 ، 5 ، 6 و 7 هم درگیر شد. با مراجعه به 2 پزشک دیگر و گرفتن MRI با ماده حاجب درگیری سینوس با عفونت حاد مشخص شد. تا اینجا بودن موکور تایید نشده بود اما با این MRI جدید پزشک ها شک بیشتری کردند.
پس از اصرار ما به بستری سریعتر بیمارستان خصوصی از پذیرش بیمار به دلیل سی تی مثبت (در صورتی که بیمار ما کرونا را رد کرده بود و طبیعتا ریه هنوز خوب نبود) سر باز زد و ما به بیمارستان دولتی مراجعه کردیم.
از اینجای متن را به دقت مطالعه کنید، همه زندگی عزیز شما در این بیماری به ساعات و دقیقه ها وابسته هست.
پزشک جراح ساعت 6.5 صبح مریض ما را به بیمارستان دیگری منتقل و عمل 5 ساعته ای را بر روی ایشان جهت تخلیه عفونت (آندوسکوپی سینوس) شروع کردند. موکور سراسر حفره سینویس (سینوس کاورنوس – Cavernous Sinus) را فرا گرفته بود. بخشی از جداره استخوان مغز را خیلی کم درگیر کرده بود که خوشبختانه با ورود جراح مغز و اعصاب به تیم جراحی این نشت درمان شد.
ما به عنوان خانواده یک بیمار دیابتیک و دارای استنت در قلب که پزشک بیهوشی عنوان کردند بیهوشی بسیار سختی خواهیم داشت، 5 ساعت جهنمی را گذراندیم. عمل به اتمام رسید. پزشک راضی بود.
تا اینجا پزشک 50 درصد کار را انجام داد. این را ما بعدها متوجه شدیم. این را بدانید بیمار شما تازه اول راه درمان سخت دارویی هست و تخلیه عفونت تنها نصف کار هست.
پس از گذشت 9 روز در بیمارستان و تب های بالای 38 درجه ! ما متوجه شدیم بیمار ما در شهرستان تنها زنده هست و درمانی نمی شود. با رضایت شخصی همراه با یک آمبولانس مجهز ICU به بیمارستان عرفان تهران منتقل شدند.
صادقانه بگوییم، شما برای درمان این بیماری تنها 2 بیمارستان با تجربه درمان موکور در تهران خواهید داشت، بیمارستان عرفان و بیمارستان لقمان. موکور بیماری جدیدی نیست اما باید پزشکی که سابقه و علم درمان آن را دارد به شما کمک کند
موکور با بیماری کرونا هندی در کشور هند می تازد. یادتان باشد کرونا حتی اگر درمان بشود اثرات مخربی دارد. به هیچ وجه بعد از بهبودی آن را دست کم نگیرید.
